www.iatreion.gr  peri.1  169x70_dicapro
 
 
ΜΕΤΦΟΡΜΙΝΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ - 14/06/2009

Η Μετφορμίνη ενάντια στον καρκίνο του μαστού

 
Οι πρώτες ενδείξεις για τα εν δυνάμει ευεργετικά αποτελέσματα της μετφορμίνης σχετικά με την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού στους ανθρώπους ανακοινώθηκαν από τους Jiralerspong et al στο τεύχος Ιουνίου 2009 της Εφημερίδας Journal Clinical Ongology.

Στο άρθρο τους οι Jiralerspong και συνεργάτες, επισημαίνουν ότι διαβητικοί με καρκίνο του μαστού στους οποίους χορηγούταν μετφορμίνη ως θεραπευτική αγωγή για τον διαβήτη, παρουσίασαν σε μεγαλύτερα ποσοστά πλήρη ανταπόκριση στην χημειοθεραπεία από εκείνους στους οποίους χορηγούνταν άλλα φάρμακα σαν θεραπευτική αγωγή για το διαβήτη.

Η ΕΡΕΥΝΑ

Οι συγγραφείς του άρθρου εξέτασαν αναδρομικά τα ποσοστά ανταπόκρισης στη χημειοθεραπεία σε μια ομάδα 2.592 ασθενών, συμπεριλαμβανομένων 157 διαβητικών γυναικών, που είχαν κάνει προεγχειρητική (neoadjuvant) χημειοθεραπεία στο αρχικό στάδιο ή τοπικά, σε προχωρημένο καρκίνο του μαστού από το 1990 έως και 2007.
Παρατηρήθηκε ποσοστό θετικής ανταπόκρισης στη χημειοθεραπεία κατά 24%, σημαντικά μεγαλύτερο από εκείνο που είχαν παρουσιάσει διαβητικές γυναίκες στις οποίες δεν είχε χορηγηθεί μετφορμίνη.
Στην συνέχεια αν και άλλαξαν τις ομάδες ελέγχου όσον αφορά στάδιο καρκίνου, ηλικία σωματότυπο και χρήση προεγχειρητικών ταξάνων η χρήση μετφμορμίνης έδειχνε πάντα ένα υψηλό ποσοστό θετικής ανταπόκρισης.

Δεδομένου ότι η ομάδα των ασθενών που δεν έπαιρνε μετφορμίνη έκανε χρήση διπλής δόσης ινσουλίνης, η ομάδα των ερευνητών διεξήγαγε διεξοδικές αναλύσεις στη σχέση μεταξύ της χρήσης της ινσουλίνης και των ποσοστών θετικής ανταπόκρισης και παρατήρησαν ότι η χρήση ινσουλίνης σχετιζόταν με ένα σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό θετικής ανταπόκρισης σε σχέση με το γκρουπ των μη διαβητικών που δεν έπαιρναν ούτε μετφορμίνη, αλλά αυτό δεν συνέβαινε με εκείνους που έπαιρναν μετφορμίνη.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η χρήση ινσουλίνης συντελεί στην διαφορά ανταπόκρισης στη θεραπεία. Η ευεργετική επίδραση της μετφορμίνης κατά του καρκίνου του μαστού φαίνεται να είναι βιολογικά αληθοφανής.

1. Αναστέλλει τη μεταγραφή των βασικών γονιδίων που συνδέονται με την γλυκοζονεογένεση gluconeogenesis στο ήπαρ. Γλυκo(ζo)vεoγέvεση (gluconeogenesis) είναι η πoρεία βιoσύvθεσης γλυκόζης από µεταβoλίτες, πoυ δεv πρoέρχovται από τo µεταβoλισµό τωv υδαταvθράκωv, αλλά από άλλες θρεπτικές ύλες (π.χ. αµιvoξέα).
2. Αυξάνει την ικανότητα των σκελετικών μυών στην πρόσληψη γλυκόζης στο σκελετικών μυών
3. Μειώνει τα επίπεδα της γλυκόζης που κυκλοφορούν στον οργανισμό,
4. Αυξάνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη,
5. Μειώνει την υπερινσουλιναιμία που συνδέεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Επιδρά δηλαδή σε πέντε παράγοντες που σχετίζονται με τον καρκίνο του μαστού.
Τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται από την ομάδα Jiralerspong υποστηρίζουν την θετική επίδραση της μετφορμίνης αν και η ερμηνεία των αποτελεσμάτων της έρευνάς τους περιορίζεται από την φύση των δεδομένων που είχε στην διάθεσή της προς εξέταση.

 

Στήριξη των παραπάνω έχουν προκύψει κι από άλλες επιδημιολογικές μελέτες (Evans et al). Στις μελέτες αυτές αναφέρθηκε ότι ο αναφέρθηκαν
ότι ο κίνδυνος μετάστασης καρκίνου (σε όλα τα είδη καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου του μαστού) ήταν μειωμένος σε ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ που
έλαβαν μετφορμίνη.

Επιπλέον, οι Bowker et al ανέφεραν ότι η θνησιμότητα από καρκίνο ήταν χαμηλότερη σε ασθενείς με διαβήτη που λάμβαναν μετφορμίνη
έναντι sulfonylureas ή ινσουλίνης.

 

Περισσότερα στην μητρική ιστοσελίδα:

http://jco.ascopubs.org/cgi/content/abstract/JCO.2009.22.1630v1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 topten
 ΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ
 MYALAS
 weather_gif
 dok.1