Είναι ευκολότερο για έναν άνδρα να δώσει σπέρμα ενώ αντίθετα μια γυναίκα για να δώσει ωάρια πρέπει να υποβληθεί σε μια διαδικασία ωοθηκικής διέγερσης και ανάκτησης ωαρίων που απαιτεί συγκεκριμένο χρόνο.
Οι απόψεις σχετικά με τη δωρεά ωαρίων είναι επίσης διαφορετικές. Απ΄ ότι φαίνεται είναι πιο εύκολο για ένα ζευγάρι να δεχθεί δωρητή σπέρματος παρά δωρήτρια ωαρίων. Όμως και στις δύο περιπτώσεις αυτό που συμβαίνει είναι η δωρεά γενετικού υλικού. Το παιδί δηλαδή που θα προκύψει από τη διαδικασία θα έχει το γενετικό υλικό του ενός γονέα. Θα έχει όμως κυοφορηθεί και γεννηθεί από τη φυσική και όχι την γενετική μητέρα.
Μειώνει αυτό την αξία της μητρότητας; Η απάντηση είναι όχι. Σε μια πρόσφατη έρευνα στις ΗΠΑ τα ζευγάρια που χρειάζονται ξένα ωάρια για να τεκνοποιήσουν προτίμησαν να λάβουν αυτά της αδερφής της λήπτριας (86% οι γυναίκες και 66% οι σύντροφοι τους). Για τη σύγκριση, σε ένα παρόμοιο αριθμό ζευγαριών που χρειάστηκαν δότη σπέρματος και ήταν πρόθυμα να χρησιμοποιήσουν το σπέρμα του αδελφού τα ποσοστά ήταν 9% για τις γυναίκες και 14% για τους άνδρες. Υποστηρίχθηκε ότι αυτή η διαφορά βασίζεται στις διαφορετικές αντιλήψεις για τη θηλυκή και αρσενική στειρότητα.
οι λήπτριες Οι γυναίκες που δεν είναι σε θέση να παράγουν τα δικά τους ωάρια, έχουν κακή ποιότητα ωαρίων, προχωρημένη ηλικία ή φέρουν μια ορμονική ή γενετική διαταραχή, έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν το πρόγραμμα δωρεάς ωαρίων (ωοκυττάρων). Για να θεωρηθεί μια γυναίκα κατάλληλη για λήπτρια ωαρίων πρέπει η μήτρα της να έχει φυσιολογική μορφολογία και λειτουργικότητα και να πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου που αφορούν τις τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Οι γυναίκες που βρίσκονται σε προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία (συνήθως άνω των 44 ετών) και αυτές με πρόωρη εμμηνόπαυση είναι οι συνηθέστερες λήπτριες ωοκυττάρων.
΄Έτσι είναι σε θέση να υπερνικήσουν το εμπόδιο ηλικίας και συχνά να εμφανίζουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας επειδή τα ωοκύτταρα που παίρνουν είναι από νέες, υγιείς δότριες.
.png){kind=small}
