169x70_dicapro  ygia.2  www.iatreion.gr
 
 
ΟΣΤΕΟΧΟΝΔΡΩΣΕΙΣ - 01/10/2007

Οστεοχονδρώσεις
 (Συνώνυμα Οστεονεκρώσεις, Άσηπτες νεκρώσεις).

Η λέξη «οστεοχόνδρωση» σημαίνει «νέκρωση του οστού». Είναι μία ομάδα διαφόρων νόσων άγνωστης αιτίας που χαρακτηρίζεται από διακοπή της ροής του αίματος στο πρωτογενές και δευτερογενές κέντρο οστεοποίησης των προσβεβλημένων οστών. Τα οστά κατά τη γέννηση είναι κυρίως φτιαγμένα από χόνδρο, ένα μαλακότερο ιστό που αντικαθίσταται με τον καιρό από ένα πιο σκληρό και ανθεκτικό ιστό πάνω στον οποίο γίνεται εναπόθεση αλάτων, το οστό. Αυτή η αντικατάσταση ξεκινάει από συγκεκριμένα σημεία μέσα στο κάθε οστό, τα λεγόμενα «κέντρα οστεοποίησης», και από εκεί απλώνεται στο υπόλοιπο μέρος του οστού με τον καιρό.

Τι είναι;

Η οστεοχόνδρωση αναφέρεται στη διαδικασία που σχετίζεται με τη διακοπή παροχής αίματος στο κέντρο οστεοποίησης των οστών και τη μετέπειτα αντικατάσταση από επανορθωτικό οστίτη ιστό. Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα αυτών των διαταραχών.
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με εξετάσεις απεικόνισης. Οι ακτινογραφίες αποκαλύπτουν διαδοχική κατάτμηση («νησιά» μέσα στο οστό), σύνθλιψη (κατάρρευση), σκλήρυνση (αυξημένη πυκνότητα, το οστό εμφανίζεται «λευκότερο» στις ακτινογραφίες) και συχνά επανοστεοποίηση (σχηματισμός νέου οστού) με επαναδόμηση του οστεϊκού περιβλήματος. Παρά το γεγονός ότι μπορεί να ακούγεται σοβαρή νόσος, είναι αρκετά συχνή στα παιδιά και έχει καλή πρόγνωση, με την πιθανή εξαίρεση της εκτεταμένης προσβολής του ισχίου. Κάποιες μορφές οστεοχόνδρωσης είναι τόσο συχνές που θεωρούνται ως «φυσιολογικές παραλλαγές» της ανάπτυξης του οστού (νόσος Sever). Στα σύνδρομα υπέρχρησης μπορούν να προστεθούν και άλλα (νόσος Osgood-Schlatter, νόσος Sinding-Larsen-Johansson).


Νόσος του Osgood-Schlatter
Προκύπτει από επαναλαμβανόμενο τραύμα στο κέντρο οστεοποίησης του κνημιαίου κυρτώματος (μικρή οστέϊνη περιοχή στο ανώτερο τμήμα της κνήμης) από την ισχυρή έλξη που προκαλεί ο επιγονατιδικός τένοντας. Υπάρχει περίπου στο 1% των εφήβων και είναι πιο συχνή στα άτομα που αθλούνται.
Ο πόνος επιδεινώνεται με δραστηριότητες όπως το τρέξιμο, τα άλματα, το ανεβοκατέβασμα σκάλας και το γονάτισμα. Η διάγνωση γίνεται με τη κλινική εξέταση, στην οποία διαπιστώνεται μία πολύ χαρακτηριστική ευαισθησία ή πόνος, που μερικές φορές συνοδεύεται και από διόγκωση στο σημείο πρόσφυσης του επιγονατιδικού τένοντα στην κνήμη.
Οι ακτινογραφίες μπορεί να είναι φυσιολογικές ή να αποκαλύπτουν μικρά θραύσματα του οστού στην περιοχή του κνημιαίου κυρτώματος. Η θεραπεία βασίζεται στην προσαρμογή της δραστηριότητας έτσι ώστε να μην πονούν, στο να βάζουν πάγο μετά τα αθλήματα και στην ξεκούραση. Υποχωρεί με τον καιρό.

Νόσος Sever

Ονομάζεται επίσης και «Φλεγμονή της Πτερνιαίας Απόφυσης». Είναι μία οστεοχόνδρωση του οστού της πτέρνας, που σχετίζεται ενδεχομένως με την έλξη που προκαλείται από τον Αχίλλειο τένοντα.
Είναι μία από τις πιο συνηθισμένες αιτίες του πτερνιαίου πόνου στα παιδιά. Η νόσος Sever σχετίζεται με τη δραστηριότητα και είναι πιο συχνή στα αγόρια. Εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία μεταξύ 6-10 ετών περίπου, με πτερνιαίο πόνο και περιστασιακή χωλότητα (το παιδί κουτσαίνει) μετά την άσκηση.
Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση. Δε χρειάζεται άλλη θεραπεία εκτός από την προσαρμογή της δραστηριότητας, ώστε να μην πονούν τα παιδιά, και αν δεν πετύχει, τη χρήση ενός ορθοπαιδικού «μαξιλαριού» για τον αστράγαλο. Υποχωρεί με τον καιρό.

Νόσος Freiberg

Είναι η οστεοχόνδρωση της κεφαλής του δεύτερου μετατάρσιου οστού στα πόδια. Η αιτία της είναι πιθανώς τραυματική. Δεν είναι συνηθισμένη και στις περισσότερες περιπτώσεις προσβάλλονται κορίτσια στην εφηβεία. Ο πόνος αυξάνει με τη δραστηριότητα. Η κλινική εξέταση αποκαλύπτει ευαισθησία στο πέλμα ισοϋψώς με την κεφαλή του δεύτερου μετατάρσιου και περιστασιακά διόγκωση. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με ακτινογραφίες, παρόλο που μπορεί να χρειαστούν δύο εβδομάδες από την έναρξη των συμπτωμάτων για να είναι εμφανείς οι αλλοιώσεις.
Η θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση και ένα ορθοπαιδικό «μαξιλαράκι» στα μετατάρσια.

Νόσος Scheuermann
Η νόσος Scheuermann ή «νεανική κύφωση (κυρτή πλάτη)» είναι μία οστεονέκρωση της δακτυλιοειδούς απόφυσης του σπονδυλικού σώματος. Είναι πιο συνηθισμένη σε αγόρια στην εφηβεία. Πολλά παιδιά εξ’αιτίας αυτής της πάθησης έχουν κακή στάση, με ή χωρίς πόνο στην πλάτη. Ο πόνος σχετίζεται με τη δραστηριότητα και μπορεί να ανακουφιστεί με ξεκούραση. Η υποψία της διάγνωση μπορεί να τεθεί με την εξέταση (οξεία γωνίωση στην πλάτη) και επιβεβαιώνεται με ακτινογραφίες.
Για να θεωρηθεί ότι πρόκειται για τη νόσο Scheuermann, το παιδί πρέπει να έχει ανωμαλίες των σπονδυλικών δίσκων και οπίσθια κάμψη κατά 5 μοίρες σε 3 τουλάχιστον διαδοχικούς σπονδύλους.
Η νόσος Scheuermann δεν απαιτεί συνήθως άλλη θεραπείας εκτός από την προσαρμογή της δραστηριότητας του παιδιού ώστε να μην πονάει, την παρακολούθηση και, σε σοβαρές περιπτώσειςτην τοποθέτηση ειδικών ναρθήκων-κηδεμόνων.
ΠΗΓΗ: www.printo.it

 ΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ
 MYALAS
 www.fsa.gr
 topten
 dok.1